Przez ostatnie 30-40 lat trwa nieustanna walka o poprawę leczenia i kontroli nadciśnienia tętniczego w Polsce i na świecie, szczególnie, że od wielu lat mamy bardzo skuteczne leki i ich połączenia, a pewne decyzje, chociażby o terapii skojarzonej w nadciśnieniu zapadły już 12 lat temu (w przeciwieństwie do walki z innymi czynnikami ryzyka, jak otyłość, zaburzenia lipidowe, a nawet cukrzyca). Tymczasem walkę trzeba kontynuować, ponieważ najnowsza analiza wykonana w ramach NCDRisC (Imperial College London), opublikowana właśnie w The Lancet, wskazuje, że problem kontroli i leczenia nadciśnienia wcale się nie zmniejszył, co więcej, wyraźnie się pogłębia w niektórych obszarach. Analiza 104 milionów osób w wieku 30–79 lat ujawniła, że liczba pacjentów
z nadciśnieniem podwoiła się w latach 1990–2019, z 331 mln kobiet i 317 mln mężczyzn w 1990 r. do 626 mln kobiet i 652 milionów mężczyzn w 2019 r.
W 2019 r. częstość występowania nadciśnienia była najniższa w Kanadzie i Peru zarówno wśród mężczyzn, jak i kobiet; na Tajwanie, w Korei Południowej, Japonii i niektórych krajach Europy Zachodniej, w tym Szwajcarii, Hiszpanii i Wielkiej Brytanii dla kobiet; oraz w kilku krajach o niskich i średnich dochodach, takich jak Erytrea, Bangladesz, Etiopia i Wyspy Salomona dla Częstość występowania nadciśnienia przekroczyła 50% wśród kobiet w dwóch krajach i mężczyzn w dziewięciu krajach, w Europie Środkowej i Wschodniej, Azji Środkowej, Oceanii i Ameryce Łacińskiej. W roku 2019 na świecie 59% kobiet i 49% mężczyzn z nadciśnieniem zgłaszało wcześniejsze rozpoznanie nadciśnienia, natomiast już tylko 47% kobiet i 38% mężczyzn jest leczonych, a nadciśnienie kontrolowane jest u 23% kobiet i 18% dla mężczyzn. W 2019 r. wskaźniki dotyczące leczenia i kontroli były najwyższe w Korei Południowej, Kanadzie i Islandii (leczenie >70%; kontrola >50%), a następnie w USA, Kostaryce, Niemczech, Portugalii i na Tajwanie. Wskaźniki dotyczące leczenia wynosiły mniej niż 25% dla kobiet i mniej niż 20% dla mężczyzn w Nepalu, Indonezji i niektórych krajach Afryki Subsaharyjskiej i Oceanii. Kontrola nadciśnienia była poniżej 10% dla kobiet i mężczyzn w tych krajach oraz dla mężczyzn w niektórych krajach Afryki Północnej, Azji Środkowej i Południowej oraz Europy Wschodniej. Pomimo tych relatywnie słabych wyników, wskaźniki leczenia i kontroli poprawiły się w większości krajów od 1990 r., ale w większości krajów Afryki Subsaharyjskiej i Oceanii stwierdziliśmy niewielkie zmiany. Poprawa była największa w krajach o wysokich dochodach, Europie Środkowej i niektórych krajach o wyższym średnim dochodzie i wysokich, w tym Kostaryce, Tajwanie, Kazachstanie, RPA, Brazylii, Chile, Turcji i Iranie. Wciąż jest wiele do zrobienia, szczególnie w aspekcie profilaktyki chorób serca i naczyń. Właściwa kontrola czynników ryzyka opóźnia lub zmniejsza ryzyko wystąpienia ChSN i jej powikłań. Tylko kompleksowe podejście – koordynowana opieka w prewencji pierwotnej – z główną składową – ciągłą, dobrze zaplanowaną edukacją lekarzy i pacjentów – daje szansę na sukces, który szczególnie teraz potrzebujemy w okresie pandemicznym, gdzie liczba nowych przypadków nadciśnienia gwałtownie się zwiększyła.